Uw Istanbul
Geschiedenis Constantinopel

Constantinopel

De stad Constantinopel werd ca. 660 v. Chr. door Dorische kolonisten onder de naam Byzantion gesticht.
Op 11 Mei 330 na Chr. benoemde de Romeinse keizer Constantin de Grote de stad officieel als Nova Roma (Nieuw Rome).
Ze was de hoofdstad van het Oost-Romeinse rijk en bleef dit - afgezien van de verovering tijdens de 4.de kruistocht - onafgebroken tot de Osmaanse verovering in 1453.
Na de dood van keizer Constantin werd de stad officieel hernoemd tot Constantinopel.
Onder de naam Kustantiniye was het de hoofdstad van het Osmaanse Rijk.

1453 De val van Constantinopel

Constantinopel, het tegenwoordige Istanbul, was ca. duizend jaar de hoofdstad van Byzantium, het Oost-Romeinse rijk.
Constantinopel lag op een driehoekige landtong, twee zijden werden beschermt door de zee en de zeemuren en aan de landzijde was een groot verdedigingswerk. De totale omtrek van de verdedigingsmuren bedroeg 18 km.

Door haar strategische ligging en enorme verdedigingswerken heeft zij alle aanvallen kunnen weerstaan tot 1453. In 1123 jaar was deze wereldstad 23 keer belegerd en maar een keer gevallen niet door Arabieren of Bulgaren maar door christelijke ridders tijdens de vierde Kruistocht.

De kruistochten waren oorspronkelijk bedoeld om de Turkse Islam tot staan te brengen en de orthodoxe Byzantijnen te helpen tegen de Seldjoek Turken. Echter in 1204 vielen de kruisvaarders i.p.v. Egypte Constantinopel aan waarbij ze de stad verwoesten, de ongelofelijke rijkdommen plunderden en naar Europa brachten.

De landmuren van Theodosius

In de enorme landmuren was het nooit gelukt bressen te slaan, alleen door een aardbeving in de 5de eeuw werden ze platgelegd.
De 6 km lange landmuur tussen de Zee v. Marmara en de Gouden Hoorn baai werd in 413 door Anthemius gebouwd. Na de aardbeving werd ze binnen 2 maanden door 16.000 burgers ter verdediging tegen Atilla de Hun herbouwd met 192 torens en uitgebreidt met een buitenmuur en een baksteen beklede gracht.
Het gehele verdedigingssysteem was nu 60 meter breed en van de bodem van de gracht tot de top van de toren 30 m. hoog.

De belegering op 6 april 1453 door de Ottomaanse sultan Mehmed de tweede was geen strijd tussen de Grieken en de Turken maar een strijd om het ware geloof tussen het christendom en de islam.

De Grieks sprekende bevolking van Constantinopel werd bestuurd door keizer Constantijn XI, "in Christus de ware Keizer en Autocraat der Romeinen", die half-Servisch en half-Italiaans was. Constantinopel werd grotendeels verdedigd door mensen uit West-Europa die de Byzantijnen Franken noemden:
Venetianen, Genuezen en Catalanen. Ze werden geholpen door enkele Turken en Kretenzer en 1 Schot.

Het Ottomaanse rijk was al lang een multiculturele samenleving, tijdens de belegering waren de elitetroepen Slaven, de belangrijkste generaal een Griek, de admiraal een Bulgaar en duizenden christelijke soldaten begeleiden de 21 jarige Osmaanse sultan.

Het kasteel Rumeli Hisari

Toen Mehmed II 1451 sultan werd, beloofde hij de Byzantijnen een jaarlijks deel uit de belastingopbrengsten. Het geld zou bestemd zijn voor de levensonderhoud van prins Orhan, de Osmaanse troonopvolger, zolang hij in Constantinopel vastgehouden werd.

De Byzantijnse diplomatie was gespecialiseerd in het uitlokken van dynastieke rivaliteiten en kort na de overeenkomst verlangde zij van de sultan de toelage te verdubbelen anders zouden zij Prins Orhan vrijlaten.

Als antwoord op het Byzantijnse ultimatom lied de sultan in 1452 een fort aan de Bosporus bouwen daar waar de zeestraat tussen Azie en Europa slechts 700 meter is. Aan de Aziatische zijde had zijn grootvader Bajezid in 1395 het fort Anadolu Hisari gebouwd.
Door deze Osmaanse forten kreeg de sultan controle over de zeestraat waarmee de aanvoer van graan uit de Griekse kolonien aan de Zwarte Zee afgesneden en de Byzantijnse tolheffingen op de scheepvaart beiindigd werd.

Belegering

Sultan Mehmed II begon met indrukwekkende oorlogsvoorbereidingen ter land en ter zee. Om de grote hoeveelheid aan materieel en manschappen uit alle delen van het Osmaanse rijk te kunnen transporteren werden er nieuwe wegen aangelegd.

6 April 1453 worden de Byzantijnen opgeroepen zich vrijwillig over te geven om zodoende in leven te blijven en de vernietiging van de stad te voorkomen. Voordat de belegering begint is het een voorschrift uit de Koran een uitnodiging tot overgave te bieden zonder te straffen.

Sultan Mehmed II probeerde de belegering zo kort mogelijk te houden

De zeebaai de Gouden Hoorn

Op 2 april sloten de Byzantijnen met een grote ketting de Gouden Hoorn af om

De Superkanon

Voor het eerst in de wereldgeschiedenis werd een georganiseerde artilleriebombardement door de Turken opgezet. Over een lengte van 6 km werden op 12 april 1453 speciaal vervaardigde kanonnen van de sultan tegen de verdedigingsmuren 6 dagenlang onafgebroken ingezet.

Istanbul, de nieuwe hoofdstad

^ Constantinopel

Cyprus   Tijdstabel   Ataturk   Osmaanse Sultans  

Design and Copyright ©2004-2015 by TapuTeam. Alle rechten voorbehouden.