Efeze

Ephesos (Grieks, Latijns Ephesus, Hethitisch vermoedelijk Apasa),
was in de oudheid een van de oudste, grootste en belangrijkste steden van Klein-Azie en de Tempel van Artemis, een van de 7 Wereldwonderen bevond zich in Efeze.

In de Antieke tijd lag Efeze direkt aan zee; door sedimentatie als ook door klimaat en seismische veranderingen verschoof de kustlijn in de loop van de tijd naar het westen waardoor Efeze zich tegenwoordig ca. 6 kilometer landinwaarts bevind.
De ruines van Efeze liggen in de nabijheid van Selçuk, ongeveer 20 km ten noorden van de badplaats Kusadasi aan de Turkse westkust (Egeische Zee).

Geschiedenis Efeze

Zowel de naam Ephesos als ook de oorspronkelijke nederzetting zijn ouder dan uit de Griekse tijd.
In de buurt van het kasteel van Selçuk zijn vondsten gemaakt die dateren tot 5000 jaar v. Chr.
Reeds 2000 v. Chr. was de uit Hethitische texten bekende en waarschijnlijk met het latere Ephesos te identificieren stad Apasa, gelegen in het land Arzawa, een belangrijk centrum in het invloedgebied van de Hethitische cultuur.
Er zijn Minoische en Mykeense resten uit 1500 v. Chr. gevonden.
Ionische Grieken begonnen circa 1000 v. Chr. het gebied te koloniseren. Volgens de mythologie heeft Androklos, koning van Attika, de stad gesticht.

Efeze had in de tweede en derde eeuw n.Chr. ca. 230.000 inwoners waarvan ca. 40.000 stemgerechtigd waren.
Het was na Rome met ca. 800.000 inwoners en Alexandria met ca. 300.000 inwoners een van de belangrijkste handelssteden:
Efeze had grote inkomsten door haar haven, munt makerij en als pelgrimsoord. In de Europese geschiedenis heeft het tot in de moderne tijd geduurd dat steden zulke grote inwonergetallen bereikten.

BEZIENSWAARDIGHEDEN IN EFEZE

Concilie van Efeze (431)

Het eerste Concilie van Efeze (tevens het derde oecumenisch concilie) werd bijeengeroepen in 431 door keizer Theodosius II op verzoek van Nestorius, de patriarch van Constantinopel, tijdens het pontificaat van Paus Celestinus I.
Onderwerp van het ConcilieBevestiging dat Christus in slechts één Persoon volkomen God en volkomen mens is en daarom komt de Heilige Maagd Maria de titel Moeder Gods toe, zij is de Moeder van Jezus de God-Mens en niet de Moeder van de mens alleen.

Nestorius leerde - conform de Antiocheense opvattingen - dat Maria niet Theotokos (moeder van God) was, maar de moeder van de menselijke Jezus Christotokos. Hij benadrukte de scheiding tussen Jezus' goddelijke en menselijke kenmerken, zodat er sprake was van twee personen in de Christus. Zijn houding lokte het protest uit van Cyrillus, de bisschop van Alexandrië, die van mening was dat de menselijkheid van Jezus ondergeschikt was aan zijn goddelijkheid en die een groot wantrouwen had ten opzichte van een te scherp onderscheid tussen zijn twee naturen. Cyrillus volgde hiermee de Alexandrijnse school. De kwestie werd in 430 voorgelegd aan paus Paus Celestinus I. Tijdens een synode in Rome werd Nestorius gevraagd zijn stellingen op te geven. Nestorius was echter overtuigd van zijn gelijk en vroeg de keizer een algemeen concilie bijeen te roepen. Dit gebeurde tegen Pinksteren van 431 te Efeze, een plaats waar juist Maria bijzonder vereerd werd in de nasleep van de daar gevestigde cultus rond de tempel van Artemis in Efeze. Tijdens dit concilie werd de Kerk van Maria gebouwd in Efeze

Vesper van Efeze, het bloedbad

Koning Mithridates VI van het Pontische rijk riep zich uit tot bevrijder van Grieken.

In 89/88 v. Chr. sloot zich de stad Efeze bij koning Mithridates aan.
Hij liet in de door hem veroverde steden in 88 v. Chr. tussen 80.000 en 150.000 Romeinen afslachten.